Με άλλα λόγια, οι γαλαζοπράσινοι ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ για τους αγαπηµένους τους καναλάρχες. Και επειδή στο εσωτερικό (µ' αυτούς τους αποφασιστικούς που έµπλεξαν) δεν µπορούν να κάνουν και πολλά, τώρα έχουν ρίξει όλο το βάρος στους έξω. Παρακαλάνε όποιον µιλάει αγγλικά να µπλοκάρει την κυβέρνηση! Παρακαλάνε τους δανειστές να γλιτώσουν τους καναλάρχες! ∆ηµιουργούν θέµατα που δεν υπάρχουν! Προκαλούν προβλήµατα, χωρίς λόγο. Παρερµηνεύουν τις απαντήσεις των ξένων, γιατί δεν τους βολεύουν.
Αλλά το µόνο που καταφέρνουν είναι να ξεφτιλίζονται και να ξεγυµνώνονται µπροστά στα µάτια του ελληνικού λαού, επικαλούµενοι αστείες δικαιολογίες και κάλπικα επιχειρήµατα, που σκάνε σαν καρπούζια µε τις πληρωµένες απαντήσεις που τους έρχονται κάθε φορά. Οµως, εκείνοι συνεχίζουν!
ΚΟΜΙΣΙΟΝ: ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η Α∆ΕΙΟ∆ΟΤΗΣΗ
Μέσω της απάντησης του αρµόδιου Επίτροπου για την Ψηφιακή Οικονοµία και Κοινωνία, Γκίντερ Ετινγκερ, σε ερώτηση της ευρωβουλευτή της Ν∆, Μαρίας Σπυράκη, η Κοµισιόν επιβεβαιώνει πλήρως τη διαδικασία που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση στο θέµα της αδειοδότησης. Οπως αναφέρει, «η οδηγία για τις Υπηρεσίες Οπτικοακουστικών Μέσων (οδηγία ΥΟΑΜ) δεν περιλαµβάνει ρητή υποχρέωση για τα κράτη µέλη να δηµιουργήσουν ανεξάρτητο ρυθµιστικό φορέα, εάν αυτός δεν υπάρχει ήδη». Με άλλα λόγια, ο αρµόδιος Επίτροπος ξεκαθαρίζει πως –σε ό,τι αφορά την κοινοτική νοµοθεσία- η Ελλάδα θα µπορούσε να µη διαθέτει καν ΕΣΡ. Από την απάντηση του Επιτρόπου είναι σαφές ότι το εύρος των αρµοδιοτήτων –αν, δηλαδή, θα περιλαµβάνει την αδειοδότηση κ.λπ.- της τυχόν υφιστάµενης εθνικής ρυθµιστικής αρχής στη συγκεκριµένη αγορά (εν προκειµένω του ΕΣΡ), εναπόκειται στον εθνικό νοµοθέτη. Αρα, στην περίπτωση της Ελλάδας, στο συνταγµατικό νοµοθέτη, ο οποίος αποδίδει αποκλειστικά στο ΕΣΡ µόνο την αρµοδιότητα ελέγχου και επιβολής κυρώσεων.
Επιπλέον, η απάντηση του Επιτρόπου ξεκαθαρίζει ότι δεν υφίσταται θέµα αποδοχής, εκ µέρους της Κοµισιόν, καταγγελιών για δήθεν «σοβαρές παραβιάσεις της κοινοτικής νοµοθεσίας» από τη διαδικασία µε την οποία η ελληνική κυβέρνηση προωθεί το διαγωνισµό για τις άδειες: «Οι υπηρεσίες της Επιτροπής επιθυµούν να λάβουν διευκρινίσεις ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες ο πάροχος δικτύου ERT-Net θα αναµετέδιδε πρόγραµµα τηλεοπτικού περιεχοµένου, παρόχων που δεν επιδιώκουν στόχους γενικού συµφέροντος, καθώς και ως προς το καθεστώς ιδιοκτησίας της ERT-Net». Καµία σχέση µε το διαγωνισµό για τις άδειες, δηλαδή. Αλλά ακόµη και για αυτό το θιγόµενο ζήτηµα, ο Επίτροπος διευκρινίζει ότι «οι υπηρεσίες της Επιτροπής δεν µπορούν να τοποθετηθούν επί του θέµατος», πριν λάβουν τις σχετικές παρατηρήσεις των ελληνικών αρχών.
Επίσης, µε δηλώσεις του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Euractiv, Ευρωπαίος εκπρόσωπος τόνισε τη θετική στάση της Κοµισιόν απέναντι στο νέο νόµο της ελληνικής κυβέρνησης για την αδειοδότηση των ιδιωτικών καναλιών. Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι οι διαδικασίες χορήγησης αδειών τηλεοπτικού περιεχοµένου είναι αρµοδιότητα της κάθε κυβέρνησης, αφού αυτές δεν υπόκεινται σε κοινοτική εναρµόνιση. ∆εδοµένου ότι η Επιτροπή δεν εµπλέκεται στο θέµα του διαγωνισµού, η συγκεκριµένη πηγή επιβεβαίωσε στο Euractiv ότι «δεν αφορούν στο θέµα των τηλεοπτικών αδειών» οι συζητήσεις και η ανταλλαγή επιστολών µεταξύ Κοµισιόν και Ελλάδας, για τις οποίες έχει γίνει λόγος, αλλά στην εφαρµογή των κοινοτικών κανονισµών για τις τηλεπικοινωνίες, το φθινόπωρο.
ΒΑΣΙΚΟ ∆ΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΡΑ∆ΟΤΕΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ
Η διενέργεια του διαγωνισµού για την αδειοδότηση των ιδιωτικών καναλιών έχει περιληφθεί στη συµφωνία µε τους δανειστές (παρ. 2.1.e), ως βασικό «παραδοτέο», στο κεφάλαιο περί δηµοσιονοµικών. Με άλλα λόγια, οι δανειστές έχουν κάθε λόγο να πιέζουν ώστε να επισπευσθεί ο διαγωνισµός, (από τον οποίο θα προκύψουν έσοδα που έχουν προϋπολογιστεί στη συµφωνία) και, να µη θέσουν εµπόδια (αφού, όπως έχει διευκρινίσει η Κοµισιόν, το συγκεκριµένο θέµα δεν υπάγεται σε κοινοτική οµογενοποίηση).
ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΝΑΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΕΣΡ ΜΟΝΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Στο άρθρο 15, παρ. 2 του ελληνικού Συντάγµατος αναφέρεται επί λέξει: «Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άµεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρµοδιότητα του Εθνικού Συµβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόµος ορίζει. Ο άµεσος έλεγχος του Κράτους, που λαµβάνει και τη µορφή του καθεστώτος της προηγούµενης άδειας...».
Από την επανάληψη των λέξεων «ο άµεσος έλεγχος του Κράτους», καθίσταται σαφές ότι η πρόταση που αναφέρεται στο ΕΣΡ είναι παρενθετική και ο συνταγµατικός νοµοθέτης δεν αναθέτει καµία αρµοδιότητα αδειοδότησης στην ανεξάρτητη αρχή, αλλά στο Κράτος.
Η Ν∆ ΕΙΧΕ ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ Α∆ΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
Στο νόµο Ρουσόπουλου (3592/2007, άρθρο 6, παρ. 4) αναφέρεται επί λέξει: «Με απόφαση του υπουργού στον οποίο ανατίθενται εκάστοτε οι αρµοδιότητες του υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενηµέρωσης καθορίζονται ο αριθµός των αδειών που θα προκηρυχθούν, η εµβέλειά τους (εθνική ή περιφερειακή), το είδος του προγράµµατός τους σε ενηµερωτικό (γενικού ή θεµατικού περιεχοµένου) ή µη ενηµερωτικό, καθώς και το ειδικότερο θεµατικό περιεχόµενό τους, σε περίπτωση πρόβλεψης αδειοδότησης ενηµερωτικών σταθµών θεµατικού περιεχοµένου ή µη ενηµερωτικών».
Αρα, η Ν∆ -που είχε ψηφίσει την ανάθεση της αρµοδιότητας ορισµού του αριθµού των αδειών στον υπουργό- δεν δικαιούται σήµερα να µιλά για «υπερεξουσίες» του υπουργού.
ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΤΟΧΟ
Η νοµοθεσία για τα media, που επιχειρήθηκε να περάσει το 2005 (3310/2005) και προσέκρουσε στις αντιρρήσεις της Κοµισιόν, αφενός όριζε ότι οι µετοχές όλων των εταιρειών media οφείλουν να ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα, αφετέρου -ειδικά για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο- περιόριζε µέχρι το 15% τη συµµετοχή εταιρειών άλλων χωρών, η νοµοθεσία των οποίων δεν τις υποχρεώνει να έχουν καταχωρηµένες µετοχές, µέχρι το επίπεδο του φυσικού προσώπου.
Η Κοµισιόν θεώρησε, τότε, ότι η συγκεκριµένη νοµοθεσία επιβάλλει στις εταιρείες άλλων χωρών µελών οι οποίες επιθυµούν να επενδύσουν στα ελληνικά media, περιορισµούς αντίθετους προς την κοινοτική νοµοθεσία.Κανένας τέτοιος περιορισµός δεν περιλαµβάνεται στο νόµο για τα media που πέρασε η ελληνική κυβέρνηση στα τέλη Οκτωβρίου.
Σ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΤΙΣ Α∆ΕΙΕΣ
Αν και η κοινοτική νοµοθεσία δεν επιβάλλει εναρµόνιση των διαδικασιών αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθµών, είναι πολλά τα παραδείγµατα χωρών που έχουν επιλέξει να υλοποιείται η διαδικασία απευθείας από τις κυβερνήσεις:
●Στην Ισπανία, τους διαγωνισµούς για τα κανάλια εθνικής εµβέλειας διοργανώνει το υπουργείο Βιοµηχανίας, Τουρισµού και Εµπορίου, κατόπιν γνωµοδότησης της σχετικής Ρυθµιστικής Αρχής.
●Στην Ιταλία, επίσης κατόπιν γνωµοδότησης της σχετικής Ρυθµιστικής Αρχής, το Τµήµα Επικοινωνιών του υπουργείου Οικονοµικής Ανάπτυξης εγκρίνει τον τεχνικό σχεδιασµό και προκηρύσσει τις δηµοπρασίες και τους διαγωνισµούς για τη χορήγηση αδειών ψηφιακής εκποµπής.
●Στο Βέλγιο (γαλλόφωνο τµήµα), η αρµοδιότητα αδειοδότησης των τοπικών και περιφερειακών σταθµών ανήκει απευθείας στην κυβέρνηση.
●Στο Λουξεµβούργο, οι άδειες χορηγούνται απευθείας από την κυβέρνηση, κατόπιν γνωµοδότησης της αρµόδιας για τον οπτικοακουστικό τοµέα Ανεξάρτητης Αρχής.
●Στη Φινλανδία, τη διαδικασία αδειοδότησης αναλαµβάνει απευθείας η κυβέρνηση, όταν διαπιστώνεται ότι η χωρητικότητα µετάδοσης ενδέχεται να µην επαρκεί (δεδοµένου ότι δεν είναι απεριόριστη).
Γενικά, διαγωνιστικές διαδικασίες για τη χορήγηση των αδειών διενεργούν Γερµανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος, Ρουµανία, κ.ά.
ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΤΑ Ι∆ΙΩΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Από δύο έως έξι ιδιωτικά κανάλια λειτουργούν σε κάθε χώρα της Ευρώπης -µε εξαίρεση το ιδιότυπο µιντιακό τοπίο της µπερλουσκονικής Ιταλίας, όπου φτάνουν τα 12-, σύµφωνα µε τη βάση δεδοµένων Mavise. ∆ηλαδή, οι ευρωπαϊκές χώρες «συντηρούν» µικρό αριθµό ιδιωτικών σταθµών σε σχέση µε την Ελλάδα, στην οποία σήµερα φυτοζωούν οκτώ (8) πανελλαδικά κανάλια. Αρα, η πρόταση της κυβέρνησης για 4 κανάλια δεν αποκλίνει από τον ευρωπαϊκό µέσο όρο. Σε αυτά θα προστεθούν και τα πανελλαδικά κανάλια ειδικού/θεµατικού περιεχοµένου (ο νόµος προβλέπει -εκτός από τους γενικού περιεχοµένου σταθµούς- καθαρά ενηµερωτικούς, ψυχαγωγικούς και ειδικής στόχευσης: παιδικούς, µουσικούς, αθλητικούς κ.ά.), διαµορφώνοντας ένα πολυφωνικό µιντιακό τοπίο.
●Σε χώρες µε πολλαπλάσιο πληθυσµό (Γερµανία, Γαλλία, Ισπανία), πολλαπλάσιο ΑΕΠ και διαφηµιστική δαπάνη (έναντι των 200 εκατ. ευρώ της Ελλάδας) και µε τεράστια γλωσσική εµβέλεια, τα ιδιωτικά κανάλια είναι πέντε ή έξι. Και πάλι δηλαδή λιγότερα απ' ό,τι σήµερα στην Ελλάδα.
●Σε χώρες ανάλογου πληθυσµού (Φινλανδία, Πορτογαλία, Αυστρία) τα ιδιωτικά κανάλια είναι δύο µε τέσσερα. ●Στις περισσότερες χώρες λειτουργούν περισσότερα από 10 θεµατικά κανάλια εθνικής εµβέλειας. Στην Ελλάδα πάλι, κανένα.
Κάθε χώρα έχει διαµορφώσει τον δικό της εθνικό τηλεοπτικό χάρτη, λόγω και του γεγονότος ότι η Ε.Ε. δεν ορίζει κοινές πολιτικές για τα media, όπως σε άλλους κλάδους της οικονοµίας.
δημοσιεύθηκε Στο ΧΩΝΙ της 31ης Ιανουαρίου
from ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ - toxwni.gr http://ift.tt/20DnMjz
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου