Και να είμαστε για πέταμα, πάλι δε θα χαθούμε. Θέλουμε δε θέλουμε, θα ζήσουμε. Θα ζήσουμε και θα θεριέψουμε και θα δοξαστούμε, όπως και πρώτα» λέει με σιγουριά ο Ανδρέας Καρκαβίτσας στα «Λόγια της πλώρης» .
Μπορεί να θεριέψουμε και πάλι αλλά για την ώρα συντελείται η γενοκτονία του λαού μας, και εγώ «δεν είδα γύρω μου να σέβεται κανείς τον άνθρωπο. Είδα να σέβονται τον πλούτο, τη δύναμη, την εξουσία, τη μοχθηρία, την ατιμία...» όπως εύστοχα σχολιάζει η Διδώ Σωτηρίου.
Σε τι αναφέρεται η γενοκτονία; Μα στα βίαια εγκλήματα που διαπράττονται εις βάρος ενός λαού με στόχο το φυσικό αφανισμό του. Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Την Κυριακή το μεσημέρι βρέθηκα στην οδό Ιπποκράτους για να πάρω το τρόλεϊ με τον αριθμό 6. Περίμενα πολύ. Αρκετός κόσμος στη στάση. Μια κοπελίτσα δίπλα μου σαν τα κρύα νερά είχε καλέσει κάποιον στο κινητό και τον εκλιπαρούσε να της δανείσει 50 ευρώ για να πάρει το γάλα του και το φάρμακο του παιδιού της. Η απάντηση που της έδωσαν την αποκάρδιωσε και λίγο πριν κλείσει τη γραμμή είπε στο συνομιλητή της :
«Από τότε που έφυγε η μητέρα μου που μας φρόντιζε λιμοκτονούμε. Σήμερα κατέβηκα στην Αθήνα δανείστηκα τα ναύλα από την περιπτερού για να αφήσω και άλλα βιογραφικά μπας και βρω καμιά δουλίτσα, αλλά μάταια θα περιμένω. Το γνωρίζω.»
Όλοι τριγύρω έδειχναν συγκλονισμένοι από το δράμα της 20χρονης.
«Πώς μας κατάντησαν να μην μπορούμε να προσφέρουμε το ελάχιστο για την τροφή ενός μωρού » μονολόγησε μια κυρία. Όλοι κουνούσαν απελπισμένοι το κεφάλι τους και έμοιαζαν να νιώθουν ένοχοι , που δεν είχαν να δώσουν ούτε ένα ευρώ σε αυτή την απελπισμένη μητέρα.
Ζητώντας συγγνώμη προσπάθησα να προσεγγίσω εκείνο το πράσινο βλέμμα ,το γεμάτο απόγνωση.
- Μα γιατί δεν προσφεύγεις σε κάποιο από τα Κοινωνικά ιατρεία
- Το σκέφτηκα, αλλά είναι κλειστά αυτή την περίοδο και μέχρι να ανοίξουν θα με φάει το παιδί μου.
- Η κοινωνική υπηρεσία του Δήμου που διαμένεις;
- Ας το αφήσουμε αυτό. Είναι μια πονεμένη ιστορία. Το μόνο που έχω καταφέρει είναι να παίρνω καθημερινά φαγητό από το συσσίτιο της εκκλησίας και τρία ευρώ την ημέρα .
- Στο Χαμόγελο του παιδιού απευθύνθηκες;
- Ναι, αλλά υπάρχει λίστα αναμονής.
- Ο πατέρας του παιδιού δεν ενδιαφέρεται;
Μόλις γεννήθηκε το παιδί με παράτησε και από τότε αγνοείται η τύχη του.
Πώς αντέχουν οι χορτάτοι να βλέπουν τα ελληνόπουλα να υποσιτίζονται σε μια χώρα που υπογεννητικότητα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο;
Πριν λίγες ημέρες μια γνωστή μου έπαθε κολικό νεφρού . Τη συνόδεψα μαζί με την κόρη της στο Ιπποκράτειο που εφημέρευε . Μπαίνοντας είδα τη γνωστή εικόνα δεκάδων ταλαιπωρημένων ασθενών , που περίμεναν με τις ώρες στα εξωτερικά ιατρεία. Πόσο υποβαθμίστηκαν οι δημόσιες δομές υγείας αναρωτήθηκα. Την απάντηση πήρα από έναν 85χρονο που καθόταν δίπλα μου και είχε συμπληρώσει τρεις και πλέον ώρες αναμονής .
«Έχεις χρήματα; Ζεις. Δεν έχεις να πληρώσεις; Πεθαίνεις. Κι εγώ με την συνταξούλα των τετρακοσίων ευρώ θα πεθάνω. Τουλάχιστον να γίνει κάτι να σωθούν οι νέοι μας...» είπε ο εκπρόσωπος των περήφανων γηρατειών και τα μάτια του γέμισαν δάκρυα.
Η ώρα περνούσε αλλά που να έρθει η σειρά της κας. Ελένης. Κάποια στιγμή την άφησε ο πόνος και ζήτησε από την κόρης της να επιστρέψουν στο σπίτι. Στάθηκε τυχερή μέσα στην ατυχία της.
Το πρωί άκουσα τον ακορντεονίστα να παίζει νωχελικά και κάπως βαριεστημένα
«Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις». Οι ήχοι του ακορντεόν είχαν μπλεχτεί με τους βαρείς και ασήκωτους καημούς του. Βγήκα στο δρόμο γιατί είχα να τον δω πολύ καιρό. Είχε μείνει ο μισός.
Το παντελόνι του , παρότι φορούσε ζώνη , χώραγε έναν ακόμη μέσα.
Έχεις κάτι τον ρώτησα.
«Δε έχω να φάω. Προηγούνται τα παιδιά. Σε αυτά ανήκει το μέλλον, αν υπάρξει μέλλον...»
Οι γείτονες βγήκαν να τον συνδράμουν. Εκείνος συγκινημένος τους ευχαρίστησε και ακούμπησε πάνω τους τον πόνο του. Από τότε που έχω να έρθω στη γειτονιά σας αυτοκτόνησαν τρεις φίλοι , γιατί δεν άντεχαν άλλο να το παλέψουν...
Μην απελπίζεσαι του είπε ο κ. Πέτρος. Να περνάς πιο συχνά από το δρόμο μας και όσο έχουμε φαγητό στο τραπέζι μας θα το μοιραζόμαστε...
Μήπως όλα αυτά δεν είναι ενδείξεις γενοκτονίας του λαού μας, που του ρούφηξαν το αίμα με τα εθνοκτόνα μέτρα που επιβάλουν η τρόικα από τη μια και οι δανειστές μας από την άλλη;
Τι περιμένετε ; Αντισταθείτε όπως μας προτρέπει ο μεγάλος μας ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος !
« Αντισταθείτε! Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο. Αντισταθείτε, ο καθένας με το προσωπικό του «οπλισμό». Πρέπει να αντισταθούμε σε όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας. Πρέπει να ψάξουμε οξυγόνο να ανασάνουμε... Πού θα 'ναι αυτό το οξυγόνο; Σε χαραμάδα; Σε παράθυρο; Πρέπει να το ψάχνουμε...» Όλοι έχουμε προσωπικό «οπλισμό». αντισταθείτε και επιδείξτε ανυπακοή για να μην χαθούμε ολοσχερώς. «Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία» (Μιχάλης Κατσαρός). -
from ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ - toxwni.gr http://ift.tt/1l8jMaj
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου